Όταν η Αγάπη για τον πλησίον υποσταλεί, τότε αρχί­ζουν να αναφαίνονται στα μάτια σου όλες οι ατέλειες, όλα τα κενά και τα ελαττώματά του, ακριβώς γιατί το ατελές μπορεί να αναγνωρίσει μόνο το ατελές. Το Τέλειο, η Αγά­πη, αναγνωρίζει στο Τέλειο τον Εαυτό Της και στο ατελές την αναγκαιότητα της συμπλήρωσης, γιατί γνωρίζει πως το ατελές δεν είναι αντίθετο του Τέλειου, αλλά βρίσκεται στην πορεία για Τελείωση. Έτσι ρέει μέσα του, συμπλη­ρώνει τα κενά του, το αναβιβάζει, το τελειοποιεί και ανα­γνωρίζει μέσα στο ολοκληρωμένο και πλήρες πια τον Εαυ­τό Της, γιατί εντός του υπάρχει πλέον η Ουσία Της.